Playing with the big boys
Misschien heb je het mij al horen zeggen of misschien nog niet maar vanaf 1 juli word ik (allé, mijn praktijk) BTW-plichtig.
Nee, dit wordt geen boekhoudkundige uitzetting dus blijf effe hangen :).
Door het feit van deze - voor mij nieuwe - verplichting verandert er ‘wel wat’ in mijn facturatie en administratie.
Dus zat ik gisterenavond bij mijn boekhouder (waar ik dus vanaf nu meer dan één keer per jaar zal zitten….).
Ik zat sinds gisterenmorgen al met een knoop in mijn maag want cijfers en ik, dat gaat niet samen.
Ik ben Latijn gestudeerd dus voor economie was er in mijn lessenrooster geen plaats.
Boekhouding was geen vak tijdens mijn universitaire studies.
En om zelfstandig te worden had ik geen bedrijfsbeheer nodig….
Allemaal niet zo handig nu bekeken maar soit, het is wat het is.
Dus daar zat ik gisterenavond bij iemand die goochelt met procenten waar ik al blijf hangen bij ‘zei ze nu 79 of 97’?
Ik had voor de zekerheid mijn man meegenomen want - je raadt het al - hij heeft wel al die cijfer-boekhouding-beheer-toestand vakken geleerd.
Na een uurtje stonden we terug buiten en voelde ik mij vier jaar oud.
Wat kies je?
Ik las gisteren het artikel ‘Waar is de nieuwe wereld?’ van de Nieuwe Balans Energie.
Daarin was er één zinnetje dat enorm bij mij binnenkwam: “Kies je voor mee lijden of ga je mee leiden?”.
In eerste instantie zou je denken ‘maar dat is toch simpel hé Vicky: mee leiden natuurlijk’.
En dat klopt natuurlijk ook.
Ik leid mee.
Ik ken mijn zielsmissie.
Ik kom naar buiten met mijn boodschap.
Ik leef mijn leven zoveel mogelijk geleid door mijn ziel.
Ik begeleid, faciliteer en maak ruimte voor transformatieprocessen bij ‘mijn vrouwen’.
Ik ben voortdurend aan het werk met mijn eigen innerlijke groei en maak hiervan ook mijn hoogste prioriteit.
En toch lijd ik ook mee.
Gisteren had ik eveneens een gesprek met mijn coach (ja, ‘toevallig’ las ik het artikel ná mijn gesprek).
Zij stelde mij de vraag ‘wat is nu jouw allergrootste angst?”.
Pas op! Spiriwiri én seks
Weet je, er zijn twee redenen waarom mensen veranderen.
De eerste reden is om angsten te verminderen.
De tweede reden is om verlangens te vervullen.
Veranderen, ontwikkelen, groeien, … dat is lastig en je moet super gedreven zijn om dit proces aan te gaan.
Die super-gedrevenheid kan echter alleen maar binnenin jouzelf ontstaan.
Je kan niet veranderen omdat iemand anders dat wil.
Jouw angsten moeten jou zodanig frustreren dat je bereid bent om alles te doen om ze kwijt te geraken.
Of jouw verlangens moeten zodanig heftig worden dat leven zonder deze invulling niet meer mogelijk is.
Velen bereiken dit punt echter niet.
Ze blijven zitten met hun angsten en / of onvervulde verlangens.
Bovendien gaan velen ook nog eens hun verlangens onderdrukken. En daar kruipt veel energie in!
Alle energie gaat dus naar angsten onder controle proberen te houden (ipv. aanpakken) en verlangens volop onderdrukken en dan klaagt men dat het leven lastig is….
Tja…..
Het kan ook anders hé.
What's in a name?
“Hoe moet ik mezelf nu noemen?”
Mijn coachee kijkt mij vragend aan.
We zijn aan module 4 van het traject ‘Voor de ziel die haar naam zoekt!’.
De eenheid in haar ziel is terug hersteld, haar zielsmissie is duidelijk en de volgende stap is naar buiten komen met deze zielsmissie.
Als de bekwame hulpverlener die ze is. Met haar ‘zone of genius’ die ook duidelijk is.
Maar hoe giet je dat in één of een paar woorden zodat het direct duidelijk is voor de buitenwereld wat ze doet?
Het is een vraag waar ik ook mee sukkel.
Ik noem mezelf een ‘mentor’ maar ik voel ook duidelijk dat deze term de lading niet dekt.
Een mentor is eigenlijk meer iets van het bedrijfsleven.
Maar ook ‘therapeut' en ‘coach' passen niet (meer).
Back on track :)!
Ik ben weer op de rails :).
Ik heb altijd al graag gelezen. Van kinds af aan al.
Op reis was het altijd puzzelen in welk kastje van de caravan ik nog een boek kwijt kon.
In een boekenwinkel en in een bibibliotheek geraak je mij kwijt.
En als ik als passagier in de auto stap dan heb ik steevast een boek mee.
Eén nadeel: heel veel zaken interesseren mij en ik ben heel leergierig.
Met als gevolg dat ik altijd met meer boeken thuis kwam dan dat ik tijd heb om te lezen.
Maar daar kwam verandering in…
Alleen voor diegenen die écht geïnteresseerd zijn!
Veertien dagen geleden hield ik mijn eerste workshop ‘Ten volle en authentiek vrouw zijn’ en deze verliep heel goed :))!
De deelnemers waren enthousiast en ik vond het fijn om te doen dus er komt zeker een volgende workshop in het najaar.
Ik laat ruim op voorhand weten wanneer dit zal zijn want nu waren er een aantal mensen die wilden aanwezig zijn maar zich niet meer konden vrij maken.
Een opmerking van één van de deelnemers aan de workshop deed mij echter nadenken.
Ze zei dat ze zo blij was dat ze had deelgenomen want dat ze nu een heel ander beeld had van mijn werk.
Ze wist dat ik ‘spiritueel bezig was’ en dat ze daarmee dacht dat mijn trajecten er vooral waren voor vrouwen die healers of mediums waren.
Maar dat ze nu had gezien dat het gaat om eenheid in jezelf te creëren, ook voor de ‘gewone’ vrouw.
Ze maakte mij duidelijk dat mijn boodschap ‘naar buiten toe’ niet voldoende dekt wat ik werkelijk kan betekenen van iemand die bij mij in een traject stapt.
Dankbaar voor haar opmerking ging ik hierop ‘knabbelen’ (ken je dat gevoel van de zelfreflectie-molen die overuren draait?).
Exact omschrijven wat ik doe zodat iedereen hier een helder beeld bij heeft, vind ik moeilijk.
Dit komt natuurlijk omdat ik vijftien jaar lang niet naar buiten kwam met mijn werk.
Toen vroeger iemand vroeg wat ik deed voor werk antwoordde ik dat ik psycholoog - psychotherapeut ben en meestal werd er niet doorgevraagd :).
Nu - sinds ik bij Ann, mijn ondernemerscoach, in begeleiding ben - probeer ik exact te formuleren wat ik doe.
Dit natuurlijk omdat jij als lezer van mijn nieuwsbrief, als volger op sociale media en/of als deelnemer aan mijn webinar heel goed zou kunnen voelen of jij kan worden geholpen door in een traject met mij te stappen.
Want soms hoor ik na een webinar ‘ik ben al in begeleiding bij een psycholoog dus ik heb geen nood aan jouw begeleiding’.
Terwijl ik wéét dat mijn trajecten anders zijn dan de klassieke psychotherapie.
Lees meer: Alleen voor diegenen die écht geïnteresseerd zijn!
Gedroomde investering
Een cliënte zei mij deze week ‘jij gaat alles aan wat je wil, jij hebt geen schrik’.
En met dit te zeggen heeft ze gelijk en geen gelijk.
Ja, ik ga voor alles wat ik wil.
Máár ik heb wel schrik.
Uit mijn comfortzone komen is voor mij net zo spannend als voor jou!
Als dit artikel op donderdagavond in jouw mailbox komt, heb ik er net mijn allereerste workshop op zitten.
En geloof mij dat het mij buikpijn heeft gegeven :).
Maar inderdaad ik ga wél achter alles aan wat ik wíl.
Er zijn twee soorten mensen in de wereld: diegenen die durven gaan voor hun dromen en diegenen die blijven dromen.
Verlangen of actie?
Een maand geleden schreef ik in mijn nieuwsbrief ‘Heerlijk verwarrend!? dat ik voor 16 maart een
energetische massage had geboekt.
Dit was dus gisteren…..
Het was een heel fijne maar ook zó overweldigende gebeurtenis.
De eerste maanden van dit jaar voelde ik intuïtief heel sterk dat ik ‘op de wip’ stond.
Klaar voor een transformatieproces, klaar om ergens ‘in te duiken’.
En dus ging ik een maand geleden actief op zoek naar ‘iets met lichaamswerk’.
Eigenlijk verbazend vlug (hallo universum:)) kwam ik op een site van een energetisch therapeut.
Ik bekijk een aantal foto’s, las hier en daar een stukje tekst maar voelde vanaf de eerste minuut al ‘daar moet ik zijn’.
Is binnen gelijk aan buiten?
Ik schrijf dit artikel op 8 maart: internationale vrouwendag.
De aanzet van deze dag zag het levenslicht in 1908 toen 15 vrouwen in de stad New York demonstreerden voor minder werkuren, een beter salaris en stemrecht.
In 1910 werd het voor het eerst een Internationale Vrouwendag toen op een Internationale Conferentie van Werkende Vrouwen in Kopenhagen 100 vrouwen uit 17 landen samen kwamen.
Sindsdien wordt Internationale Vrouwendag gevierd om de maatschappij bewust te maken van vrouwenrechten en de ongelijkheid in de samenleving op te heffen.
Elk jaar wordt er een thema gekozen en dit jaar is het thema #BreakTheBias.
Dit gaat over inclusiviteit, diversiteit en gelijkheid.
Om ons uit te spreken tegen stereotypering, vooroordelen en discriminatie.
Verschillen moeten worden aanvaard en gevierd!
Het is een dag om alle prestaties van vrouwen wereldwijd te vieren én bewust te zijn van de strijd die nog moet worden gestreden.
Hetgeen mij naar jou brengt, prachtige vrouw: hoe vier jij jouw vrouw-zijn?
Neem alsjeblief even de tijd om dit te lezen
De wereld en de huidige situatie…
Ik heb er mij nog niet over uitgesproken.
En misschien verwacht je dit ook niet of net wél.
Eindelijk was ik ook niet van plan om hier iets over te schrijven.
Maar ik sprak deze week mijn coach en toen ons gesprek ook de oorlog aanraakte - zoals in zoveel conversaties momenteel - daagde het mij dat ik hier wel iets kan over zeggen.
Neen, niet over alle onderliggende economische en politieke toestanden. Maar wel over het collectieve energieveld.
En mijn ervaring van gisteren sterkte mij in deze gedachte.
Dus vandaar dat ik hier tot een poging ga wagen…
En ja, het is echt slecht een poging en misschien komt het vaag en onduidelijk over want gezien mijn transformatieproces (zie vorige nieuwsbrief, ‘Zonder woorden’, te lezen op mijn website) laat de verwoording van wat ik voel mij momenteel wat in de steek.
Want hoewel ik héél verbaal ben (vraag maar aan mij omgeving :)) krijg ik steeds meer en meer het gevoel dat ik beter eens een tijdje mijn mond zou houden zodat al de ‘oude woorden’ uitdoven en er ruimte komt voor het ‘nieuwe’.
Zonder woorden...
“Ik weet het niet.”
“Ik heb hier geen woorden voor.”
“Ik voel wel dat er iets zit maar ik weet niet wat.”
Het zijn uitspraken die ik veel hoor.
En dat is uiteraard ook niet verwonderlijk.
Het zijn uitspraken die horen bij een transformatieproces.
Het is logisch dat zaken die nog nooit gezien werden, die geen bestaansrecht kregen, ook geen woorden hebben.
Met heel veel zorg, liefde, aandacht en tijd blijven stilstaan bij dergelijk gesloten iets zorgt ervoor dat het zich langzaam opent en ontvouwt.
Eerst heel schuchter en behoedzaam, daarna steeds duidelijker en steviger.
Als mentor ben ik heel goed in het aanvoelen en zien van wat zich wil ontvouwen, om dit dan ook met veel zorg te verwelkomen.
Heerlijk verwarrend!?
Donderdag is nieuwsbrief-dag.
De tijd om deze te schrijven is netjes ingepland.
Ik zit in mijn bureau/zetel en bedenk me wat ik ga schrijven.
Allerlei onderwerpen passeren de revue en hoewel die allemaal waardevol zijn (en zeker ‘stof’ voor een nieuwsbrief) gaat mijn vuur er momenteel niet van aan.
En ik wil niets schrijven waar ik niet van ‘aan’ ga.
In het cirkelmoment van de sisterhood van de vrouwen binnen het traject ‘Voor de ziel die haar naam zoekt!’ hadden we het er dinsdag nog over.
Wij zijn als vrouw passievolle, intense wezens en we worden telkens opnieuw gekooid.
Het wordt tijd dat we ongetemd leven!
Dus waar wil ik vandaag met passie over schrijven?
Wat wil er uit?
En dan komt er maar één onderwerp naar boven.
Maar mijn innerlijke criticus houdt dit tegen: ‘niet interessant’, ‘alleen maar jouw hersenspinsels waar jouw lezer niets aan heeft’, ‘schrijf maar over iets anders want dit wordt mega-vaag’.
Maar zoals je ondertussen weet, luister ik niet naar mijn innerlijke criticus.
Dus ik schrijf bij deze dit artikel over wat mij de laatste weken bezighoudt :).
Met name: ik verlang ontzettend naar de terugkeer van het licht!
Nooit meer klaar moeten zijn!
Mijn coach en mijn marketingbuddy ‘stimuleren’ mij al een tijdje om een workshop te geven.
Ik heb al die tijd de boot afgehouden. ‘Goed idee, zal ik zeker doen maar nu nog niet, daar ben ik nog niet klaar voor’.
En nu ben ik mijn eigen geleuter beu!
Wat betekent ‘ik ben er nog niet klaar voor’?
Hoe kan ik dat nu weten?
Springt er dan ergens een licht op groen?
Begint de aarde dan te beven?
Nee hé.
Waar kan ik mij dan wel op richten?
Ik kan heel eerlijk luisteren naar mezelf.
Naar mezelf vóórbij mijn innerlijke criticus.
Vind ik het spannend om een workshop te geven? Heel erg!
Zou ik dit liever nog wat uitstellen? Heel erg!
Vind ik dat ik dit toch moet doen? Absoluut!
Wil ik dit graag doen? Ja, eigenlijk wel heel erg :).
En het is deze combinatie van schrik en verlangen die mij toont dat dit de juiste weg is.
F*CK!!
Dé maatschappij.
Dé regels.
Dit móet je doen.
Zó hoort het.
Ach, ik ken het zo goed.
Brave meid.
Handjes op de rug zodat de ramen niet vuil worden.
Mooi binnen de lijntjes kleuren.
Vinger opsteken voor je jouw mondje opendoet.
Huiswerk netjes op tijd inleveren.
Uniform-schort tot boven dicht.
Deadlines respecteren.
Hey Vicky, hoeveel pagina’s moest dit verslag nu weer minimum zijn? Vijftien!
Nee, dat kan ik niet doen, mijn deontologische code laat dit niet toe.
Ja, op factuur graag.
Daar ben ik toch écht wel te oud voor.
Ja, de regels volgen.
Het is/was mijn tweede natuur.
Ik lag werkelijk wakker als ik iets niet gedaan had ‘zoals het hoort’.
Langzaamaan maak ik er mij van los.
Drie standjes...
Verdriet.
Hartzeer.
Zielspijn.
Het zijn héél moeilijk te dragen emoties.
En toch hebben we er allemaal - in meer of mindere gradaties - mee te maken.
Waarom?
Waarom voelt een mens zich soms alsof hij in stukken uiteen wordt gescheurd?
Wat is de functie hiervan?
Waarom doet onze geest en ons lichaam ons dat aan?
Is dit zelfbehoud?
Is dit zelfzorg?
Zo klinkt het alvast niet hé.
Wel doel heeft het dan wel?
Het doel van innerlijke groei!!
Misschien is dit nu niet het antwoord dat je wou horen.
Of misschien denk je nu ‘ja, Vicky, lekker cliché hé. Heb je niets nieuws te vertellen? Doei zenne’.
Maar blijf effe hangen.
Misschien heb ik jou wel iets nieuws te vertellen ;).
Magische formule gevonden!
Tijdens het koken was ik vandaag aan het luisteren (ja, multitasking:)) naar een masterclass van Sabrina Philipp.
Ken je haar?
Sabrina Philipp is een 24-jarige CEO van een bedrijf met 30 medewerkers en klanten over heel de wereld.
Haar levensmissie is in haar eigen woorden “empowering women to start their own businesses”.
Een dame waard luisteren naar denk ik dan hé.
Tijdens de masterclass gaf ze de ‘formule’ “mindset + movement = manifestation”.
Dat vind ik nu zo mooi en simpel verwoord!
Het vat alles samen waar ik in geloof en wat ik altijd probeer over te brengen.
Laten we deze ‘formule’ eens samen ontleden.
Auw!
Ik wil mijn mooiste leven leven.
Echt!
Dit is geen marketingtruc.
Geen valse ‘online’ spiegel die ik jou voorhang.
.
De mooiste complimenten die ik krijg, hebben altijd te maken met mijn authenticiteit (en met mijn mentale kracht, maar dit terzijde).
Het is daadwerkelijk mijn bedoeling om mijn mooiste leven te leven.
Dit is voor mij dé zin van het leven.
Openbloeien.
Jezelf ontdekken.
Je zielsmissie leven.
Taboes doorbreken.
Niet de massa volgen puur uit gemakzucht.
Maar ook niet tegen de anderen ingaan enkel en alleen om de rebel te zijn.
Met anderen een intense verbinding aangaan om samen in het leven te groeien terwijl we elkaar begrijpen, ondersteunen, dragen en naar ‘the next level’ tillen.
En daaromtrent moet er vandaag iets van mijn hart.
Het moet eruit.
En aangezien het mijn nieuwsbrief is en mijn toko ………
En als je ná dit artikel te lezen, denkt ‘Vicky, dit schiet bij mij echt in het verkeerde keelgat’, klik dan gerust op de ‘uitschrijven-knop’, ik neem het jou niet kwalijk (maar denk dan ondertussen wel eens waarom je dit doet).
Zalig huilen!
Ken je het TV-programma ‘Het huis’?
Mocht je dit niet kennen, het is een programma van de VRT en op de site van de VRT wordt het omschreven als een programma waar er ‘24u lang in de ziel van een bekende en intrigerende Vlamingen wordt gegraven’.
Ik kijk niet vaak. Enkel en alleen als er een voor mij intrigerende Vlaming aan bod komt :).
In de achtste aflevering van het zevende seizoen (mocht je het willen zoeken op de site van de VRT) kwam Ingeborg Sergeant aan bod.
En dat vind ik nu een intrigerende madame!
Ik ga ervan uit dat je Ingeborg Sergeant kent (indien niet, effe googlen dan, ik schrijf hier geen biografie hé:)).
Ingeborg is trouwens geboren in Menen en ik ook! Dat zegt al genoeg hé ;).
Bij de korte voorstelling van Ingeborg staat er op de site van de VRT “ondanks het feit dat ook zij ouder wordt, blijft Ingeborg goedgezind en prettig gestoord.”
En hoewel ik ergens wel weet dat dit niet slecht bedoeld is, krijg ik toch de kriebels van deze zin.
Waarom ‘prettig gestoord’?
Dit zal mij niet lukken!
“Wat zijn jouw twijfels inzake het volgen van het traject?”
“Dat het mij niet zal lukken! Wat als ik tijd, moeite, energie én geld investeer in mijzelf en ik slaag er niet in mijn doel te bereiken?”
Bovenstaand zin hoor ik vaak tijdens een kennismakingsgesprek.
De meesten twijfelen niet aan mijn expertise, niet aan de waarde van het traject maar men twijfelt aan zichzelf!
De meesten zijn bang voor de verloren moeite. Bang om aan het einde van het traject hun doelen niet te hebben bereikt.
Ik kan jou niet zwart op wit garanderen dat jij jouw doel zal bereiken door het volgen van een traject.
Maar ik kan je wél een aantal andere zaken garanderen.
1: Als je niet investeert, levert het zeker niets op
Als je iets wil bereiken, zul je iets van moeite moeten doen.
En om belangrijke dingen te bereiken, zul je véél moeite moeten doen.
Je hoeft alleen te kiezen wáár jij moeite wil voor doen.
Waar wil jij jouw tijd, energie en geld in investeren?
Welke doelen zijn voor jou écht belangrijk?
Want inderdaad: zelfontwikkeling, bewustwording, innerlijke groei, het kost moeite.
En vind jij dat de moeite waard?
Alleen jij kan daarover beslissen!
2: Zelfontwikkeling is een leerproces en als je daar niet ten volle in investeert, ga je minder snel vooruit
Ik wil geen man!
In één van mijn recente conversaties met Anja, mijn virtuele assistente en marketing buddy, liet ze mij weten “je wordt nog de West-Vlaamse vrouwelijke empowerer”.
En dat klonk natuurlijk in mijn oren!
Ik liet haar dit weten en dat ik daar natuurlijk ‘iets zou mee doen’ met deze uitdrukking.
Dat is nu wel het gevaar hé als je iets zegt tegen mij: je komt op één of andere manier in beeld met wat je zegt :)).
Haar opmerking zette mij aan het denken, aan het googlen en aan het scrollen door Instagram (niet dat ik dat anders niet doe hoor ;)).
Ik zocht naar voorbeelden van vrouwen die andere vrouwen motiveren om in hun kracht te gaan staan (en niet beperkt tot West-Vlaanderen hé).
En het resultaat was teleurstellend.
Ik vond een paar accounts maar absoluut niet veel (en nee, ik heb er geen jarenlange wetenschappelijke studie van gemaakt maar als je na een half uur gericht zoeken op het internet maar weinig vangst hebt dan zegt dat al wel iets hé).
Ik vond - tot mijn frustratie - wel veel accounts rond het motiveren van mannen!
Waarom ik mij altijd achter mijn diploma verstopte
Zoals je waarschijnlijk wel weet, ben ik van opleiding klinisch psycholoog en psychotherapeut.
Het is een dubbele titel waaraan ik veel belang hechtte.
Ja, je leest het goed.
Ik schrijf ‘hechtte’, in de verleden tijd dus.
Hoezo?
Zoals je van mij gewend bent in mijn nieuwsbrief neem ik jou effe mee in mijn - weliswaar recente - groeiproces hierin.
Voor mijn titel ‘klinisch psycholoog - psychotherapeut’ heb ik vele jaren opleiding gevolgd en hard moeten werken.
Ook als beroepsgroep hebben we lang gestreden opdat de titel van psycholoog beschermd zou worden. En de titel van psychotherapeut is nog altijd niet beschermd.
Ik had dus alle reden om gehecht te zijn aan mijn titel.
En dat was ik ook.
Lees meer: Waarom ik mij altijd achter mijn diploma verstopte
Hier had ik mijn coach voor nodig...
Ik ben van de planning en de structuur.
Maar ik ben ook van het volgen van mijn intuïtie en voelen ‘wat nodig is’.
En nee, deze twee spreken elkaar niet tegen op voorwaarde dat jouw planning niet in steen is gebeiteld en je dus ook ‘indien nodig’ deze wil aanpassen.
Waarom vertel ik jou dat?
Omdat dit nu net is wat ik deze week tegenkwam.
En dan ben ik flexibel genoeg om mijn intuïtie te volgen en te zeggen ‘daar moet mijn artikel deze week over gaan en niet over het reeds vastgelegde onderwerp’.
Waarom?
Omdat ik weet dat als jij de vrouw bent die ik het best kan helpen, jij dan lijkt op mij.
Dat jij dezelfde mindset hebt, dezelfde worstelingen hebt, dezelfde kritische stemmetjes hoort.
En als ik daar dan over spreek dan help ik jou het meest!
Geen alcohol en toch een kater!
Ken je Brené Brown?
Ja?
Geweldige madam hé?
Nee?
Brené Brown is een professor in de sociale psychologie aan de universiteit van Houston. Ze bestudeert moed, kwetsbaarheid, schaamte en empathie.
Ze heeft verschillende boeken geschreven waaronder ‘De kracht van kwetsbaarheid’.
En daar wil ik het vandaag even met jou over hebben.
En meer bepaald over de kwetsbaarheidskater.
Nog nooit over gehoord?
Lees dan verder :)!
De wereld waarin we leven is gericht op presteren en op perfectionisme.
Goed genoeg is eigenlijk nooit goed genoeg.
Risico’s nemen doen de meesten onder ons niet.
Kwetsbaarheid is eng en je kwetsbaar opstellen is ‘not done’. Het maakt jou ‘een vogel voor de kat’.
Of zoals Elvis zong ‘the world’s a stage and each must play a part’. Woorden die hij ergens van Shakespeare had gepikt :).
Maar het lied waarin Elvis dit zong heet wel heel toepasselijk ‘Are you lonesome tonight?’.
Vijf argumenten waarom ik jou afraad te investeren in een coach
Deze week hadden we het in de masterclass van mijn eigen coach over populariteit versus integriteit.
Als je populair wil zijn dan zeg je vooral wat anderen willen horen (of wat je dénkt dat anderen willen horen).
Als je integer bent dan zeg je vooral wat anderen écht moeten horen. Ook al maakt het jou niet populair.
Dit heeft mij aan het denken gezet. En dat is natuurlijk het doel hé :). Want net als ik, werkt ook mijn coach met het geven van inzichten waar je dan zelf kan over reflecteren.
Ik heb dan ook vastgesteld dat ik nog niet altijd en tegen iedereen zeg wat ik écht wil zeggen.
En daarmee bedoel ik niet dat ik overal persé mijn gedacht wil zeggen of dat ik overal de confrontatie wil aangaan. In tegendeel, met ouder worden, heb ik ook geleerd dat zwijgen soms de beste keuze is.
Daarmee bedoel ik wél dat ik in mijn nieuwsbrieven, in mijn artikels, in mijn podcasten, in mijn begeleidingen soms nog niet zeg wat men écht moet horen om te kunnen groeien.
En dat doe ik niet vanuit de wens om populair te zijn. Dat ben ik nooit geweest en dat wil ik ook nooit zijn.
Ik merk dat ik soms zaken niet zeg omdat ik nog teveel handel vanuit een zorg-reflex.
‘Ga ik de andere niet kwetsen als ik zeg wat nodig is?’, ‘Ben ik niet te confronterend?’, ‘Kan ik dat niet zachter maken?’.
Maar ik besef ook dat ik met té zacht te zijn, het groeiproces van de ander juist tegenhoud…
Met deze gedachte schrijf ik onderstaand artikel.
Ik ga de confrontatie aan. Je bent gewaarschuwd…. Je kan nú stoppen met lezen als je wil….
Lees meer: Vijf argumenten waarom ik jou afraad te investeren in een coach
Een oude ziel met een machete
In één van mijn vorige nieuwsbrieven had ik het over de logische niveau’s van Bateson.
Omdat je dit artikel goed zou kunnen volgen, herhaal ik hier even dat het model van Bateson zes niveaus heeft: omgeving, gedrag, vaardigheden, overtuigingen en waarden, identiteit en missie.
Het doel van dit model is dat je ze allemaal op een rijtje hebt.
Binnen deze niveaus had ik het al over mijn missie: als oude ziel - als lichtwerker - vrouwen faciliteren in hun bewustzijnsgroei en ontwakingsproces (ook een vorige nieuwsbrief, die van die buikpijn:)).
En ik sprak ook al over mijn uitdaging om ongecensureerd aanwezig te zijn op het gedragsniveau.
Om mijn missie zichtbaar te maken in mijn gedrag.
Mijn dertig-dagen-stories was daar een eerste actie in (volg je mij al op sociale media?).
Mijn challenge ‘Voor de ziel die haar naam zoekt’ op 26, 27 en 28 oktober is daar een ander voorbeeld van.
Vandaag wil ik het hebben over mijn identiteit.
Een missie is een roeping, een zielsopdracht.
Een identiteit is meer wie je bent, hoe je jezelf ziet.
Ik ben een giraf
Als ik met een thema worstel, ga ik op zoek. Op zoek naar motivatie, inspiratie, mentale voeding.
Op één van die zoekmomenten kwam ik bij Anne Quaars en ik vroeg haar gratis e-book aan.
Daarin staat ‘wees een giraf’.
Een giraf nodigt jou uit om verder te kijken dan de massa. Om groots en afwijkend te denken en te doen.
Maar een giraf daagt jou ook uit om je nek uit te steken. Om jouw visie en ideeën te delen.
Om de moed te hebben om te gaan staan voor jouw visie. Zelfs als de anderen jou gek verklaren.
Inspirerende woorden.
Woorden die je ook uit mijn mond kan horen.
Woorden die ik ook vertel tegen mijn cliënten.
Maar het beeld van een giraf triggerde iets in mij. Het beeld van jouw nek uit steken bracht mij terug naar mijn kindertijd. De eerste jaren van de lagere school.
Heb jij ze allemaal op een rijtje?
Ken je de logische niveaus van Bateson?
Dit is een reflectiemodel dat je op verschillende manieren kan benuttigen. In de tweedaagse met mijn eigen coach gingen we hiermee aan de slag en in dit artikel wil ik jou graag hier iets meer over vertellen.
Het model van Bateson heeft zes niveaus, gerangschikt in een piramidevorm (kijk eens op het internet voor een afbeelding want die kan ik hier niet meesturen).
Van basis naar top gaat het om:
- omgeving
- gedrag
- vaardigheden
- overtuigingen en waarden
- identiteit
- missie
Bij omgeving gaat het om concrete zaken die je kan waarnemen. Het antwoord op vragen zoals ‘waar ben ik’, ‘wat is er te zien’, ‘met wie ben ik’, ‘wat is de context’.
Bij gedrag gaat het om zaken die meetbaar zijn: ‘wat doe ik’, ‘hoe doe ik dat’, ‘wat is het resultaat’.
Omgeving en gedrag zijn de enige niveaus die extern zijn en dus zichtbaar.
Daarna komen de vaardigheden: wat zijn jouw capaciteiten, talenten en kwaliteiten (‘wat kan ik’, ‘wat heb ik geleerd’, ‘waartoe ben ik in staat’).
Bij overtuigingen en waarden gaat het om wat er jou motiveert: ’wat zijn mijn drijfveren’, ‘waar geloof ik in’, ‘waarvan ben ik overtuigd’, ‘waarom doe ik wat je doet’, ‘wat is voor mij belangrijk’.
Dan komt het niveau van identiteit. Dat gaat om wie je fundamenteel bent: ’hoe zie ik mezelf’.
En het hoogste niveau is dat van jouw missie. Dit gaat om jouw roeping, jouw ziel, jouw spiritualiteit: ’waarom ben ik op deze wereld’, ‘wat wil ik bijdragen aan het grotere geheel’, ‘wat is de zin van mijn leven’.
#serieusveelbuikpijn
Als je al meerdere artikels van mij hebt gelezen dan weet je dat ik gepassioneerd ben door zelfontwikkeling, mentale groei en bewustzijnsverhoging.
En over deze bewustzijnsverhoging wil ik het vandaag hebben.
Ik heb in mijn vorige nieuwsbrief gezegd dat het een ongecensureerd najaar zou zijn en dat ik spiritueel uit de kast zou komen dus hier komt ie:
Ik geloof heel sterk dat de mensheid en onze planeet een overgang aan het maken is van de derde naar de vijfde dimensie en dat ik, als lichtwerker, hierin een missie te vervullen heb!
Voilà, dat is het! (ik vind het al heel spannend om dit op papier te zetten en dan moet ik straks ook nog op de ‘versturen’- knop drukken # buikpijn).
Voor wie nu helemaal geen idee heeft waar ik het over heb (en dit artikel nog niet in de prullenmand heeft gemikt), een woordje uitleg (het is een beetje lang maar ‘coming out’ doe je in stijl hé :)).
Een ongecensureerd najaar!
Ik keek vandaag naar de Instagram live van businesscoach Amy Vandeputte over het stellen van doelen.
Amy vertelde daar - terecht - dat mensen doelen stellen aan het begin van het jaar, dat deze dan verwateren en dat er na de zomer niet veel meer van overschiet.
Daarom is het interessant om na de zomervakantie opnieuw doelen te stellen voor de laatste vier maanden van het jaar.
Wat denk jij hiervan?
Stel jij eind augustus/begin september (nieuwe) doelen voor het laatste deel van het jaar?
Ik ga er alvast mee aan de slag!
Ik was een blog van Rik Verhagen aan het lezen en daar vertelt de auteur dan hij ‘spiritueel uit de kast’ kwam.
En ik vind dat zo mooi verwoord!
En dat ben ik dus van plan dit najaar. Ik kom spiritueel uit de kast!
Wie mij kent en al een tijdje volgt, zal nu misschien denken ‘maar Vicky, ik weet toch dat je spiritualiteit belangrijk vindt en dat je gelooft dat er meer is tussen hemel en aarde dan wat we kunnen zien…? En je hebt er toch al over geschreven en ook een podcast over opgenomen?’.
Ja, dat klopt helemaal!
Maar er is meer. Veel meer :).
Durf jij dit?
Ken je Martien? Martien van Chateau Meiland?
Mocht je hem niet kennen…
Chateau Meiland is een realitysoap over het leven van de Nederlandse familie Meiland.
Het gezin kocht een kasteel in Frankrijk en verbouwde dit tot een bed & breakfast.
Martien is de bijna 60-jarige vader van het gezin.
Nu vraag je je waarschijnlijk af waarom ik iets schrijf over Chateau Meiland en over Martien (een man, terwijl ik mij richt naar gedreven vrouwen).
Wel, omdat ik Martien een prachtig voorbeeld vind van jezelf niet in de weg staan!