De arena zit stampvol. 

Op de tribunes ziet het zwart van het volk. 

Het geschreeuw en gejoel is niet te harden. 

De zon brandt genadeloos.

En daar - helemaal beneden - staat een gladiator, bewapend met enkel een schild en een zwaard.

Voor hem een grote glimmende strijdwagen met daarop een, van kop tot teen in harnas gestoken, soldaat. 

 

Zie je het voor je? 

Kan je het gejoel horen? 

Voel je de warmte van de zon? 

 

Waar zie jij jezelf? 

 

Zit je op de tribune? 

Ver weg van het spektakel of lekker dichtbij, op de goede stoelen? 

Kijk je naar ieder bloedend detail of sla je de ogen neer als het jou teveel wordt?

Vind je de gladiator zielig of een held? 

Mag hij winnen of zie je hem liever verliezen? 

Geef je hem genade of de doodssteek?

 

Of ben je de soldaat? 

Kom je zwaarbewapend in de strijd? 

Klaar om weg te vluchten in jouw wagen als het te gevaarlijk wordt? 

Vind je de gladiator een moedig man of een mier die je met alle plezier vermorzelt? 

Wil je winnen of geef je de gladiator een kans?

 

Ben je misschien de gladiator? 

Sta je eenzaam en alleen op het verschroeiende zand? 

Ben je bang of voel jezelf onoverwinnelijk? 

Zweep de menigte jou op of wil je roepen dat ze hun mond moeten houden? 

Ga je vechten tot de laatste snik of geef je je over? 

Ben je een vechter of een slachtoffer? 

 

Bovenstaande is een scene uit lang vervlogen Romeinse tijden. 

 

Of toch niet? 

 

Theodore Roosevelt beschreef het al in zijn ‘Man in the Arena’-speech dat het niet de mensen zijn op de tribune die belangrijk zijn maar dat het om de gladiator gaat. 

 

De gladiator die vecht, die valt, die weer opstaat, zichzelf afborstelt en zich weer in de strijd gooit. 

Diegene die lijdt en zwoegt en zweet maar niet opgeeft.

Deze die liever doodvalt dan zich over te leveren aan de genade van het volk. 

De persoon die zijn wonden likt én dapper doorgaat. 

Die zich met bloed, zweet en tranen vrijkoopt. 

 

Deed deze gladiator dat helemaal alleen? 

Nee, belang niet. 

 

De gladiator werd getraind door een ‘magister’. 

Een specialist in wapenbeheersing en gevechtstechnieken.

Iemand die menig wedstrijd in de arena had gewonnen. 

Een overlever. 

 

Zag je jezelf op de tribune of als de soldaat? 

Dan kan ik jou niet helpen. 

 

Zag jij jouzelf als een gladiator?

Dan vraag ik aan jou: “wat doe je dan nog alleen?”

 

Ik noem mezelf mentor en geen magister :) maar ik sta wel degelijk in de arena en heb al menig gevecht overleeft. 

Laat mij jou helpen!

 

Zet jouw eerste stap en schrijf je in voor mijn gratis webinar ‘Stop met jezelf te saboteren!’op 28 september en dan leer ik de kneepjes van het vak.